Hasan Sabbah

Hasan Sabbah (1034 - 1124), Büyük Selçuklu Devleti zamanında yaşamış olan, tarihin eski ezoterik ve batıni örgütü Haşhaşileri kuran ve ölene kadar liderliğini yapan İranlıdır. Tarihteki en gizemli insanlardan biri olarak adı geçer.
İsmailiye tarikatını seçerek, kendi toplum ve düşünce sistemine zarar veren kişilere suikastler düzenlemiştir. Bu suikastleri işletmek için militanlarına haşhaş vererek (bu daha çok muhalifleri tarafından uydurulduğu söylense de) onların zihinlerine avucuna aldığı bilinmektedir. Bu yüzden örgütün adı Haşhaşiler olmuştur. Merkezleri, yüksek bir kayalığın tepesinde kurulu olan Alamut Kalesi'ydi. Bu kalede 2.000 mürit yaşıyordu ve buraya kadınların girmesi yasak olduğu gibi her türlü alkollü içkiyi de Hasan Sabbah yasaklamıştır. Tüm alkollü içkileri yasaklayan birisinden haşhaş vermesini beklemek ciddi bir çelişkidir. Haşhaşi deyiminin ortaya çıkmasının nedeni onun müritlerinin Hasan Sabbaha körü körüne bağlanması adeta aklı çıkmışçasına dağın şeyhinin söylediği herşeyi tartışmasız yapmalarında aranmalıdır. Tapınak şovalyeleri Alamut kalaesine gittiklerinde Hasan Sabbah onları etkilemek için kalenin yukarısında duran müritlerinden üçüne işaret ederek aşağıya atlamalarını istemiş ve onlar da hiç tereddüt göstermeden atlayınca tapınakçılar bu olaydan oldukça etkilenmişlerdir. Bu tavır o insanların uyuşturucu almadan bunu yapmalarının mümkün olmadığı fikrine götürmüş olabilir.
Sanılanın aksine Hasan Sabbah, Ömer Hayyam ve Nizam-ül Mülk sınıf arkadaşı değillerdir. Bunun doğru olabilmesi için üçünün de Nişapur 'da okuması gerekmektedir. Nizam-ül Mülk, Ömer Hayyam ' dan otuz yaş büyüktür, Hasan Sabbah'da öğrenimini doğduğu şehir Kum'da ve Rey şehrinde yapmıştır.
Hasan Sabbah'ın kurmuş olduğu haşhaşilik tarikatının müritleri, kendi çağlarında bir çok Selçuklu devlet adamına suikast düzenlemiş ve ölümlerine sebebiyet vermişlerdir. "Suikast" kelimesinin İngilizce karşılığı olan "Assasinate" kelimesi, bu tarikatın arapça ismi olan Haşhaşilikten evrilerek İngilizce'ye geçmiştir.